Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Tussilago farfara & Crepis pyrenaica

fotò
fotò
Erbo-de-la-pato

Tussilago farfara

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pas-d'ase, Chavalino, Coujasso, Fueio-d'ounglo, Toussilage.

Noms en français : Tussilage, Pas-d'âne.

Descripcioun :
L'erbo-de-la-pato flouris d'ouro à la fin de l'ivèr alor que i'a pancaro li fueio (soumbron li vièii fueio dessecado). M. Duplan :"Flouris sènso fueio, e lou colchique, es lou countràri [...] la flour e puei après la fueio" (O. Madon, op.cit. p. 161). Li fueio vènon à l'après, fan souvènt un tapis au sòu. Trachis dins li relarg umide e argelous souvènt en ribo de camin.

Usanço :
Es uno planto vertuouso contro lou tussi, li brounchito e lou ràumi. Se pren en tisano o en fumigacioun de flour secado (o tuba). Li flour e li jòuini fueio soun manjadisso mai fau pas trop n'en prendre que caupon un alcalouïde empouisounant lou fege. "La fuelho de chavalino èro cuecho pèr lous pouorcs" (J.-L. Domenge in LMT, op.cit. p. 61).

Port : Erbo
Taio : 8 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Tussilago
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae


Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 2 cm
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mars à abriéu

Liò : Ribiero - Ouraias - Limas - Roubino de mountagno
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Tussilago farfara L., 1753

fotò
fotò
Lachassoun(-di-pirenèu)

Crepis pyrenaica

Asteraceae Compositae

Noms en français : Crépide des Pyrénées, Crépide fausse blattaire.

Descripcioun :
Aquéu lachassoun s'atrovo pas soulamen dins li Pirenèu, mai peréu au nostre, dins lis Aup. Trachis dins li prado umido ounte fai de coulounìo bonodi soun rizoume. Li fueio de la cambo soun en lanço emé de bèllis auriheto, e li de la rouseto an generalamen despareigu à la flourido. Apoundèn que la flour coumpausado èi pulèu grosso emé de bratèio que s'escarton proun.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Grando erbo
Taio : 15 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Crepis
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 2,5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 800 à 2400 m
Aparado : Noun
Jun à avoust

Liò : Prado à rousèu - Prado umido - Melounié
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuroupenco
Ref. sc. : Crepis pyrenaica (L.) Greuter, 1970

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
ges
ges
ges
RR
R

Tussilago farfara & Crepis pyrenaica

ges
ges
C
C
R
C
CC
CC

Coumpara Erbo-de-la-pato emé uno autro planto

fotò

Coumpara Lachassoun(-di-pirenèu) emé uno autro planto

fotò